Füür

Dä isch für Dich, Tamara.

Füür
(Philipp Nyffenegger, 22.11.2007)

En Helm wird zur Chille use treit
Läbe chunnt, Läbe geit
Träne flüüset über jedes Gsicht
Wo isch de Maa wo de het treit

S’Gotteshuus isch pumpevoll mit Lüüt
Jede het ihn kennt, jede chas nöd glaube
Jede hets chönne träffe, Dich und mich
Es herscht e Leeri, wie es schwarzes Loch
I mier

De Verluscht isch wahnsinnig gross
Nöd wägem alte Huus, wen kümmert das bloss?
Es alts Bild a de Wand
En Stuhl wo isch gmalet vo Hand
Er het sie welle rette, die Statussymbol
Wo nüt tüend nütze für euises Wohl

Es gitt Mensche die säget, sie gönd dur s’Füür
Er hets nöd gseit sondern tatsächlich gmacht
Wievill er zahlt het, das isch
Vill z’tüür

Ei Frau, zwei Chind, es Huus ufem Land
D’Harmonie isch zerstört, d’Idylle treit es schwarzes Gwand
Lehn Dich a minni Schultere
Ich gib Dier halt , da, ich riich Dier e Hand
Vo mier

S’Knarre vom Balke chunnt unverhofft
Wer het das dänkt, das gitts doch nöd
500 Jahr het er s’Huusdach treit und jetzt
Und jetzt und jetzt
Und jetzt und jetzt…
Bricht er ii